İKİYE BÖLDÜM
Ayrılığın kollarında büyüdüm ben
Dolunaylı gecelerde
Korkusuzluğu
Kabuslardan uyanıp
Gülümsemeyi
Yorgun sabahlarda
Kalkıp yürümeyi
çok...
çok zaman önce öğrendim ben .
Kalbimi
İkiye böldüm
Aklımı ikiye
yüzümü ikiye
kendimi
İkiye böldüm ben .
Yüzümün yarısına
Karanlık çok yakıştı
Kendime sakladım
Verilecek tüm cevaplarımı
Oysa kalbimin yarısı
Kederlerimle kaplıydı .
Hep aklımdaydı
Herşeyin farkındaydım
Sustum
Bütün gizemim sanıldı
Oysa hayata geri döndürecek
Panzehirim farklıydı .
Yolumu
İkiye böldüm ben
Böyle yapmalıydım
Hem Karanlık
Hem aydınlık ta
Yol almalıydım...
Yonca-dur
