KIRMA KANATLARIMI
Özgür bırak ruhumu...
Gözyaşlarınla
Hapsetme
Boğma
Sevginle aşkı
Koyma ağırlığını
Üzerime
Dört yanımda
Sevda perdeleri
Yükselmesin
Bitirmesin
İiçimdekileri
Ruhundaki
Bana olan
Tutsaklık
Bir tünel açmam lazım
Koybolduğum
Karanlığa
Yapmam lazım
Yapamazsam
Nefes almaya
Yer kalmayacak
Özgür bırak ruhumu
Ellerinle hapsetme
Kırdım
Kafeslerimi çoktan
İyileşti kanatlarım
Geciktim
Oyalandım
Sonsuzluğa uçmam lazım
Bırak
Ne olursa olsun
Alaca karanlıklarda
Kaybolayım
Bilinmeyenlerdeyim
Yok olayım
Ama özgür kalayım...
Yonca Dur
