TUZA YATMAMIŞ RUHUN KESİKLERİ
Bir sarkaçın salınımına takılı aklım
Mesafe başımı döndürüyor
Gözlerimde güneş tutulması
Bir kalıp buz zaman aklımda hapis
Karanlık bir tünel sözler sağır edici
Ellerimi geri cekiyorum
Isırıkları inceliyorum
İçimden kanat cırpıp bir bir
Gökyüzüne süzülüyor kelimeler
Gittikce uzaklaşıyorum benden
İki yıldiz arası mesafe sonsuz
Ve yok oluyorum
Adımlarım geri bitmiyor yolculuk
Anlamsızlaşıyorum
Kanım donmuş akmıyor
Bir mermer kadar sert soğuk kalbim
Ellerimde dağılıyor merhamet
Nefesim buz kesmiş içime batıyorum
Acıyorum
İçim dışımı boyayacak birazdan simsiyah
Ve ben umursamadan kalkıp yüzümü sileceğim
Birazdan gökyüzüne yükseleceğim
Hala mı yaşıyorum
YoncaDur
